شغلی که سراسر ایثار است؛

عشق به پرستاری تحمل برزخ کرونا را آسان کرد/ تنها خواسته پرستاران؛ عدم تجمعات شب یلدا

منیژه گلزردی پرستار نمونه کشوری شاغل در بخش کرونای بیمارستان امام حسین(ع) بیجار گفت: اگر عشق به پرستاری نبود تحمل برزخ کرونا برای خیلی از کادر درمان سخت می شد.

به گزارش خبرنگار بیجار بام ایران ، استقامت و پایداری را تمام عیار معنا کردند، حماسه و فداکاری آن ها که این روزهای سخت کرونایی را برای ما آسان تر کردند تا بگویند وامدار حضرت زینب (س) هستند و با عشق به پرستاری فقط می شود برزخ این روزهای کرونایی را تحمل کرد.

اگر در جمع پرستاران بنشینید و به آنها بگویید پرستاری را معنی کنید، می گویند: پرستاری شغلی است که اگر عاشق نباشید نبض تپنده هر بیمار لبخند بر لبانت جاری نمی سازد، پرستاران نمونه تمام عیار گذشت و ایثار هستند و بهترین خاطره هر کدام از آنها بازگشت به حیات و فرصت دوباره بیماران است.

وارد بیمارستان امام حسین(ع) بیجار شدیم، بعد از حضور در اتاق مدیر بیمارستان و تبریک روز پرستار جویای پرستار نمونه کشوری شدیم و رییس بیمارستان ما را به بخش کرونای زنان هدایت کرد.

در درب بخش کرونایی های بیمارستان امام حسین(ع) برای حفظ جان خودمان مانع ورودمان شدند و پرستار نمونه کشوری با لباس سفید مخصوص آن بخش برای انجام مصاحبه به داخل سالن آمدند و چند دقیقه ای را به گفت و گو نشستیم که در ادامه آن را می خوانید.

لطفا خودتان را برای خوانندگان ما معرفی کنیدو چطور شد شغل پرستاری را انتخاب کردید؟

منیژه گلزردی هستم، 22 سال سابقه کار دارم ، فارغ التحصیل دانشکده پرستاری صنعت نفت اهواز، صاحب دو فرزند و با حضور در اورژانس کارم رو آغاز کردم و در بخش های اطفال، جراحی، و سی سی یو بیمارستان امام حسین(ع) بیجار خدمت کردم و در حال حاضر در بخش کرونا مشغول فعالیت هستم.

 از همان دوران تحصیل علاقه خاصی به رشته های پزشکی و پرستاری و کار در بیمارستان داشتم و به ویژه اینکه کار بالینی و با بیمار در ارتباط مستقیم باشم، همین عشق و علاقه و تشویق خانواده موجب شد که شغل پرستاری را بعنوان اولین انتخاب رشته دانشگاهیم باشد و شکر خدا قبول هم شدم.

واژه پرستاری از نظر یک پرستار چگونه معنی شود؟

پرستاری شغل ظاقت فرسایی است اگر عشق و علاقه نباشد و فقط به یک شغل به آن نگاه کنید خیلی زود خسته می شوید و موجب بروز مشکلات زیادی می شود، اما اگر عشق و علاقه داشته باشید مطمئنن در برابر ناملایمات این شغل کوتاه می آیید و صبر می کنید.

شکر خدا جامعه پرستاری ما در این ایام خاص کرونایی که روزهای برزخی ما بود با عشق وعلاقه با مشکلاتی که در سر راهشان بود تمام موانع را کنار زدند و برای نجات جان بیمار با مایه گذاشتن از جان خود تا بهبودی کامل آن تلاش کردند.

هر کسی که می خواهد وارد کار بیمارستانی شود به ویژه پرستاری باید اول و آخر کارش فقط عشق باشد و صبر و آستانه تحمل بالایی داشته باشد ، چون اگر صبر نداشته باشد با ناملایمات این شغل نمی تواند کناربیایید ، یک پرستار باید آنقدر صبور باشد که سنگ صبور بیمار و همراهان آن باشد تا بتوانند آن شرایط سخت بیماری را تحمل کنند.

«پرستاری و هنر»؛ لطف می کنید نظر خودتان را در خصوص این دو کلمه بیان بفرمایید؟

به نظر من شغل پرستاری یک هنر است، یک پرستار باید هنر راهنمایی و ارتباط خوب با بیمار و همراه بیمار را بلد باشد، چون در بیمارستان از هر قشری با فرهنگ های مخالف ما بیمار داریم که هر کدام شرایط خاص خودشان را دارند ، هنر یک پرستار این است که با مهربانی و لطافت و مهربانی و با عشقی که به کارش دارد به موقع بر بالین بیمار حاضر شود و از او پرستاری کند.

خانم گلرزدی از کار کردن در بخش کرونا برایمان بگویید؟

راستش روزهای اول وقتی نامش را می شنیدیم وحشت و ترس عجیبی وجودمان را می گرفت، اما بعد از تقریبا 10 ماه وضعیت عادی شده و در یک کلام بگوییم پرستاران کشور ما در طول این 10 وضعیت برزخی داشتند و شنیدن آن شاید سخت باشد.

من جزء گروه دوم از همکاران بودم که بخش کرونا منتقل شدم، خیلی از همکاران به خاطر ترس از این بیماری از آمدن این بخش امتناع می کردند ، اما من با جان و دل قبول کردم ، خیلی از همکاران خودم در این بخش بستری شدند و بعنوان پرستار از آنها مراقبت می کردم و شکر خدا توانستند این ویروس را شکست دهند و با سلامت کامل به جمع خانواده های خود برگردند.

خوشایند ترین زمان در این بخش زمانی است که سی پی آر بیماری با موفقیت منفی می شد و با پای خودش از بخش بیرون می رفت و در طول این چند ماهی که در این بخش بودم خیلی از بیماران نتوانستند در برابر این ویروس دوام بیاورند و حالشان وخیم می شد.

بزرگترین آرزوی شما و درخواستتان از مردم و مسوولان در حال حاضر چیست؟

با کمک خدا و یاری مردم بتوانیم این ویروس را برای همیشه شکست دهیم و چیزی به اسم بخش کرونا در بیمارستان نباشد و همه چی به وضعیت عادی برگردد چون این محدودیت ها موجب سلب آرامش زندگی های امروزی شده و از مردم عزیزمان می خواهم امسال از برگزاری دورهمی شب یلدا بگذرند تا هم سلامت خودشان را حفظ کنند و هم به کادر درمان و پرستاران خسته کمک نمایند.

مهمترین انتظار شما از مسؤولان چیست؟

همانطور که می دانید شغل پرستاری تعطیلی ندارد و باید همیشه آماده خدمتگزاری باشد و از آن شغل ههای زیان آور است که اگر عشق به کار نباشد مطمئنن هیچکس دوام نمی آورد.

اما آنچه که موجب دل نگرانی جامعه پرستاری شده است عدم پرداخت معوقات و مطالبات پرستاران است و کمبود نیروی انسانی و کمبود تجهیزات هم موجب فرسایش در کار می شود که مسوولان باید به آن توجه ویژه کنند.

سخن آخر؛

در این ایام کرونایی سخنان رهبر معظم انقلاب موجب دلگرمی جامعه کادر درمان به ویژه پرستاران شد ، از مسوولان هم می خواهیم برای کم شدن مشکلات پرستاران قدم بردارند تا ما هم بتوانیم با شوق بیشتری به بیماران خدمت نماییم.

انتهای پیام/

برچسب ها :

نظرات کاربران :

دیدگاه های ارسالی شما، پس از تایید توسط مدیریت در وب سایت منتشر خواهد شد.
پیام هایی که حاوی تهمت یا افترا باشد منتشر نخواهد شد.
پیام هایی که به غیر از زبان فارسی یا غیر مرتبط با خبر باشد منتشر نخواهد شد.

نام	*
کد امنیتی